Po bardzo interesującym poranku, spędzonym w towarzystwie ciekawych ludzi, w imponującym otoczeniu i aurze pełnej nadziei czekam na otwarcie drzwi do lepszego jutra!
Kciuki trzymamy!
12 maj 2014
7 maj 2014
Non human boss. Misja ratujemy Disneyland!
Trafiam na bardzo dziwnych pracodawców, na tyle dziwnych, że wczorajszego wieczora stwierdziłam, iż są oni wypisz wymaluj dobrym tematem na mojego bloga. Zastanawiam się nawet, czy nie mam jakiejś misji społecznej i czy coś więcej nie kryje się pod moim ciągłym pechem trafiania na pokręconych pracodawców. Patrząc na otaczających mnie ludzi i ich prace oraz słuchając historii o ich przełożonych skłonna jestem stwierdzić, że urodziłam się po to, żeby zmagać się z nienormalnymi relacjami w linii przełożony-podwładny. Analiza przeróżnych sytuacji, stosunków międzyludzkich i borykania się z charakterkami moich wszystkich szefów wymusza na mnie jeden jedyny wniosek, jestem stworzona po to, by uratować świat!
Jeśli myślicie, że przesadzam i Wasz szef ma także nierówno pod sufitem, radzę wczytać się w moje historie i prawdziwie docenić swoją pracę. Jeśli jednak nadal Wasz szefuńcio pozostaje górą, nie pozostaje mi nic innego jak zaprosić Was do wspólnej misji ratowania świata.
Sylwetka pracodawcy nr 1 - Kobieta wiek około 35 lat, pseudonim artystyczny Iwońcia. Samochód służbowy marki popularnej, zazwyczaj prowadzony w tempie 160 km na godzinę, w jednej ręce telefon, w drugiej kanapka. Proponowana forma zatrudnienia - umowa zlecenie podpisywana każdego ostatniego dnia przepracowanego miesiąca, stawka w wysokości najniższej krajowej, nadgodziny standardowo niepłatne. Sposób komunikacji z pracownikami - szeroko pojęte kłamstwa wszelkiej maści. Podsumowanie - patrząc z perspektywy czasu kłamstwo nie jest największym problemem w pracy, a Iwońcia okazała się nie taka zła.
Sylwetka pracodawcy nr 1 - Kobieta wiek około 35 lat, pseudonim artystyczny Iwońcia. Samochód służbowy marki popularnej, zazwyczaj prowadzony w tempie 160 km na godzinę, w jednej ręce telefon, w drugiej kanapka. Proponowana forma zatrudnienia - umowa zlecenie podpisywana każdego ostatniego dnia przepracowanego miesiąca, stawka w wysokości najniższej krajowej, nadgodziny standardowo niepłatne. Sposób komunikacji z pracownikami - szeroko pojęte kłamstwa wszelkiej maści. Podsumowanie - patrząc z perspektywy czasu kłamstwo nie jest największym problemem w pracy, a Iwońcia okazała się nie taka zła.
Sylwetka pracodawcy nr 2 - Pan w podeszłym wieku, kreujący się na międzynarodowego bussinesmana, w istocie raczej przypominający zwykłego polskiego gangstera z filmu Kilerów dwóch. Kontakty z półświatkiem, skórzana torba grubo wypchana gotówką, permanentne prowadzenie w stanie nietrzeźwości swoich bardzo drogich aut, druga żona i bagaż doświadczeń z więzienia. Proponowana forma zatrudnienia - umowa zlecenie podpisywana każdego ostatniego dnia przepracowanego miesiąca, standardowo nie wypłacane nadgodziny (w ilości co najmniej 10 na tydzień, w porywach nawet do 20) i uwaga stawka lekko powyżej najniższej krajowej. Znaki (bardzo)szczególne - forma zwracania się podwładnych do przełożonego per doktorek, liczne opowiastki o działaniach wyjętych spod prawa, niewykorzystywanie sztućców podczas jedzenia, nękanie psychiczne żony, licznie wnoszone sprawy do sądu pracy, ogromne zamiłowanie do plazmy.
Sylwetka pracodawcy nr 3 - gruba ryba z miasta, która bardzo lubi pływać. Mężczyzna w średnim wieku, kreujący się na młodzieżowego hipstera w japonkach. Słabo przejęty życiem swoich pracowników, za to bardzo zaangażowany w nocne przepijanie każdej wpadającej do kieszeni złotówki. Poranki spędzający na odsypianiu imprez na kanapie w swoim designerskim biurze, z wyziewem alkoholowym średnio 7 razy w tygodniu. Forma zatrudnienia - umowa zlecenie, brak nadgodzin, nowy laptop, super komórka i stawki w granicach przyzwoitości (czyt. trochę więcej niż najniższa krajowa). Cechy szczególne - zanadto wyluzowany styl życia, zbyt duża sympatia do podlotków, zamiłowanie do mocnych trunków, modna fryzurka, nieprzyjemny wyraz twarzy, typowe dla niskiego wzrostu u mężczyzn cwaniactwo.
Sylwetka pracodawcy nr 4 - mały grubasek z pomysłem na interes życia, nieszczęśliwie rezygnujący z niego po upływie dokładnie 21 dni, ze skutkiem zamknięcia biura i zwolnienia wszystkich zatrudnionych pracowników.
Sylwetka pracodawcy nr 5 - słitaśny wizerunek starej malutkiej z powiększonymi ustami i dobrze wyeksponowanymi boczkami. Bogaty szczególnie w wulgaryzmy zasób słów, stosowany zamiennie, jako znaki interpunkcyjne. Zamiłowanie do pomadek pielęgnujących usta, drogich kaw, smalcu, parówek i tipsów z frenchem. Wyznaczająca polecenia w trybie mocno rozkazującym, niespecjalnie zagłębiając się w angielskie odpowiedniki podstawowych zwrotów językowych. Chwiejne stany psychiczne, od dużego poddenerwowania, do żwawego śmiechu z oczywistym nieuwzględnieniem zasad savoir vivre w miejscu pracy.
Istny Disneyland rynku pracy. Jeśli macie do zaoferowania jakieś ciekawe postaci, podzielcie się nimi w komentarzach poniżej.
6 maj 2014
Modern Wedding Invitation
Podejmując decyzję o ślubie pierwszą rzeczą o jakiej myślimy jest niewątpliwie suknia ślubna, w której chcemy wyglądać i czuć się bardzo dobrze. Na szczęście dzisiaj modne i popularne stały się proste i zwiewne sukienki, które zastąpiły swoje księżniczkowe koleżanki. Oczywiście możemy nadal spotkać Pannę Młodą w sukni trzy razy większej niż ona sama, wyszywanej brylantami, koralami, koronką i wszystkim czego dusza zapragnie, jednak znacznie bardziej powszechny stał się prosty look. Dlatego nie zdziwiło mnie wcale, kiedy moja przyjaciółka, która w tym roku wychodzi za mąż, oświadczyła mi w mailu, że kupiła swoją prostą sukienkę w pierwszym sklepie w zaledwie piętnaście minut. Pewnie myślicie, że trzeba mieć ku temu odpowiednie warunki i faktycznie Agata jest wysoka i szczupła, ale uwierzcie proste rozwiązania są po prostu najlepsze. O sukniach będzie innym razem, ponieważ, muszę dokładnie przeanalizować jak w tym sezonie kształtują się trendy, a na razie najzwyczajniej nie miałam na to czasu. Dziś zajmiemy się zaproszeniami, bo sezon na śluby już za pasem i każda Panna Młoda powinna na poważnie zastanowić się nad procesem wytwórczym swoich zaproszeń.
Pisząc o zaproszeniach trzeba zacząć od motywu przewodniego, który stał się dzisiaj nieodzownym atrybutem nowoczesnych ślubów. Motyw przewodni to najczęściej grafika pojawiająca się na elementach drukowanych, typu zaproszenia, winietki, zawieszki na wódkę, kotyliony itd. Motywem przewodnim może być również kolor przejawiający się w kwiatach, butach panny młodej, dodatkach, wystroju sali, czy również na zaproszeniach. Moim zdaniem, niekwestionowanym królem ślubnych motywów jest Projekt Ślub, specjalizujący się w zaproszeniach i dodatkach ślubnych zawierających bardzo oryginalne i dopasowane do pary młodej motywy przewodnie. Projekt ślub jest naprawdę świetny w tym co robi, a wysokiej jakości produkty mają odpowiednio do tego dostosowaną cenę, niestety nie na każdą kieszeń.
Motyw przewodni pojawia się już na zaproszeniach, gdzie możemy zasygnalizować gościom, w jakim charakterze odbywać się będzie nasze wesele. Ja na swoich zaproszeniach umieściłam logo zawierające pierwsze litery naszych imion. Logo to starałam się później wpleść wszędzie tam, gdzie tylko udało się go dopasować. W innych ciekawych zaproszeniach, które udało mi się zobaczyć albo otrzymać dominowały nowoczesne wzory, modernistyczne czcionki i odpowiednio dobrane kolory. Zaproszenia ślubne są dzisiaj zapowiedzią całego wesela, na którym wszystko powinno się ze sobą komponować. Zachęcam zatem do odpuszczenia sobie zakupu gotowych zaproszeń w pierwszym lepszym papierniczym, w zamian za co spróbować przygotować coś samemu, poprosić uzdolnioną koleżankę, lub jeśli starczy nam budżetu skorzystać z usług Projekt Ślubu bądź innej tego typu firmy graficznej. Przyznam się Wam, że obecnie sama pracuję nad zaproszeniami dla wspomnianej już przyjaciółki Agaty, gdzie motywem do ich realizacji stało się ... nazwisko przyszłego męża:)
Marek i Ewa Wedding Gallery
Basia i Grześ Wedding Galerry
Subskrybuj:
Posty (Atom)